کیفیت علوفه پنج گونه مرتعی در مراحل مختلف فنولوژی، مراتع ییلاقی رامیان، استان گلستان

برای مدیریت مناسب مراتع، آگاهی از ترکیبات شیمیایی گونه‌های مرتعی که متأثر از عوامل مختلف است، ضروری می‌باشد. هدف این تحقیق بررسی اثر نوع گونه و مراحل مختلف فنولوژی بر روی مقادیر ترکیبات شیمیایی پنج گونه مرتعی بود. گونه‌ها شامل سه گونه گندمی (Poa alpine، Dactylis glomerata و Bromus persicus) و گونه بوته‌ای (Onobrychis cornota) و گونه فورب (Thymus vulgari) می‌باشند. نمونه‌ها از مراتع ییلاقی رامیان جمع‌آوری، سپس خشک و در مرحله بعد آسیاب و در آزمایشگاه تجزیه شد. نتایج نشان داد که پروتئین خام، دیواره سلولی منهای همی‌سلولز، انرژی متابولیسمی و هضم‌پذیری ماده خشک در مراحل مختلف فنولوژی دارای اختلاف معنی‌داری بوده و همچنین این ترکیبات در گونه‌های مختلف دارای اختلاف معنی‌دار بودند. برای همۀ گونه با رشد و رسیدن به مرحله بذردهی مقدار پروتئین خام، انرژی متابولیسمی و هضم‌پذیری ماده خشک کاهش و مقدار دیواره سلولی منهای همی‌سلولز، افزایش یافت. در بین گونه‌ها،  Onobrychis cornota دارای حداکثر مقدار پروتئین خام (3/24)، انرژی متابولیسمی (1/10) و هضم‌پذیری ماده خشک (0/69) و گونه Dactylis glomerata  دارای حداقل پروتئین خام (2/13)، انرژی متابولیسمی (4/9) و هضم‌پذیری ماده خشک (4/62) بود.